از دین می توان تعریف مفهومی داشت. بدین ترتیب دین مجموعه ای از عقاید و قوانین و مقرراتی است که هم به اصول بینشی بشر نظر دارد هم درباره ی اصول گرایشی او سخن می گوید و هم اخلاق و شوؤن زندگی او را پوشش می دهد.

 امروزه دین مورد توجه رشته های مختلف علمی قرار گرفته است. درجهان غرب با دید های مختلفی به آن می پردازند از جمله با دید فلسفی،عرفانی،جامعه شناختی و ...

 دین، جامع اقسام فراوانی است که برخی از آنها فقط از لحاظ لفظی با هم اشتراک دارند نه از لحاظ معنوی .

در یک تقسیم بندی کلی دین یا بشری است و یا وحیانی.

ادیان بشری را انسان ها به سبب احتیاجات روانی خود ساخته اند مانند:بت پرستی یا اعتقاد به نیروهای جادویی.

ادیان وحیانی ریشه دروحی دارند و غیب . انسان ها فقط دریافت کننده ی آنند نه سازنده ی آن.

هر کدام از این ادیان مورد مطالعه ی شاخه های مختلف علم مانند : فلسفه ی دین ،جامعه شناسی دین ،انسان شناسی دین و ...قرار می گیرند.

 فلسفه ی دین به یک معنا تفکر فلسفی درباره ی دین است در واقع کوششی فلسفی، برای تحلیل و بررسی انتقادی اعتقادات دینی . فیلسوفان احساس می کنند که می توانند هر جنبه ای از دین را مورد تحلیل فلسفی قرار داد.

تعریفی که اکثر مردم از دین در ذهن دارند بیشتر نزدیک به نگاه الهیون به دین است . دین به عنوان مجموعه ای از قواعد و روش های زندگی که خداوند برای هدایت بشر در اختیار او قرار داده است.

جامعه شناسی در تعریف دین می گوید :"دین اعتقاد به هستی های روحانی است "،" دین نظام یکپارچه ای از باور ها و عملکرد های مرتبط به چیز های مقدس است"

 اما از لحاظ انسان شناسی ،دین جنبه های مختلف پیدا می کند . انسان شناسی دینی در نیمه ی قرن 19 شکل گرفت ولی در آغاز مطرح شدن برخی موضوع های بیهوده مانع از رشد آن شد.

در ابتدا با رویکرد ساده پندارانه ای رو به رو هستیم و بعد سیر تطوری را در این زمینه می بینیم .

موضوع دین از نظر انسان شناسی دینی از یک سو تبیین سرچشمه های دین (خداوند،بت ،ماناو...)و از سوی دیگر مکان هایی است که این نیروها در آن تجلی می کنند (سنگ ها ، آتش و....)

انسان شناسی دینی انسان را به عنوان موجودی مطالعه می کند که با آنچه خود آن را مقدس می شمارد وارد رابطه شده و در خلال این رابطه آن را دگرگون می سازد.

این شاخه از انسان شناسی در واقع بخشی از انسان شناسی نمادین است و تمام ابعاد نمادین زبان،هنر و فرهنگ را در بر می گیرد.

حوزه ی انسان شناسی دین بسیار گسترده است و از آنچه به اصطلاح لوی برول ذهنیت ابتدایی نامیده می شود تا سحر و جادو و اشکال سازمان یافته ی دین را در بر می گیرد .

انسان شناسان متفاوتی از تایلر و دور کیم تا مولر و لوی استراوس در این زمینه نظریه پردازی کرده اند .

 به بیان ساده تر می توان گفت انسان شناسی دینی شاخه ای از علم انسان شناسی است که در آن باورها،عقاید،ارزش ها ،مناسک ،نماد هاو اسطوره ها و ...در حوزه ی دین در میان اقوام مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.